In cordibus antiquarum montium, ubi umbrae latent,
Susurrus ex tenebris, sub caelo tempestatis.
Resonant oblita tempora, prophetia aperitur,
Regnum tenebris involutum, ut fabula narravit.
Tenebrae redeunt, velum super terram,
Ex profundis noctis, ultimam stamus.
Cum gladiis lucis et animis ferreis,
Obscuram umbram faciemus, in aeterna pugna.
Ex ruinis arce, ubi heroi habitabant,
Scintillae virtutis ardent, fabula bene nota.
Per campos desolationis, per silvas profundas,
Exercitus mediae noctis, fatum mundi quaerunt.
Tenebrae redeunt, velum super terram,
Ex profundis noctis, ultimam stamus.
Cum gladiis lucis et animis ferreis,
Obscuram umbram faciemus, in aeterna pugna.
Luna crescente illuminat campum latissimum,
Contra fluctus umbrae, fata nostra collidunt.
Per ignem et per tonitrua, spiritus nostri ascendent,
In hoc certamine gigantum, aurora finem inveniet.
Tenebrae redeunt, velum super terram,
Ex profundis noctis, ultimam stamus.
Cum gladiis lucis et animis ferreis,
Obscuram umbram faciemus, in aeterna pugna.
In cordibus antiquarum montium, ubi umbrae latent,
Tenebrae nos obruunt, sed lux numquam morietur.
Quamdiu heroi colliguntur, et flammae spei accenduntur,
Contra tenebras stamus, per noctem sine fine.