Vers 1:In het hart van Parijs, daar stond een jongen klaar,
Zijn naam was Maxime, met dromen zo waar.
Hij hield van de stad, van het leven vol pracht,
Maar zijn verhaal nam een tragische wending die nacht.
Refrein:Oh Maxime, waarom ging je zo snel,
Van de toren zo hoog, naar de diepte, als een schreeuw van een bel.
Refrein:Oh Maxime, waarom ging je zo snel,
Van de toren zo hoog, naar de diepte, als een schreeuw van een bel.
In de stad van de liefde, waar de lichten altijd schijnen,
Verloor jij je leven, en begon de pijn.
Bridge:De sterren stonden stil, de maan hield haar adem in,
De stad huilde zachtjes, bij het verlies van een vriend.
De Eiffeltoren treurde, in al haar stalen pracht,
Om de jongen genaamd Maxime, die van haar afviel die nacht.
Refrein:Oh Maxime, waarom ging je zo snel,
Van de toren zo hoog, naar de diepte, als een schreeuw van een bel.